Bu işlem, birkaç temel bileşenin bir araya gelmesiyle gerçekleşir: mıknatıs, ses bobini, diyafram ve süspansiyon.

Mıknatıs

             Her hoparlörde, ses bobini ve diyaframın hareket ettiği dairesel bir boşluk oluşturan elektromıknatıslar bulunur. Bu parçaların etkileşimi, sesin üretilmesini sağlar.

Ses Bobini

            Ses bobini, hoparlörün mıknatısının kutupları arasında askıda duran silindirik bir tel bobinidir. Akım ses bobinine uygulandığında, mıknatısın iki kutbu arasında oluşan manyetik boşlukta titreşir. Bu, diyaframın karşılık gelen hareketini ve sonuç olarak sesin üretilmesini sağlar.

Süspansiyon

            Süspansiyon, ses bobininin manyetik boşlukta merkezde kalmasını sağlayan bir cihazdır. Bobinin, bir kutba fazla çekilmeden boşluk içinde serbestçe hareket etmesine izin verir.

Diyafram

            Diyafram, ince plastik veya metalden yapılmış hafif, koni şeklinde bir membrandır. Ses bobininin elektriksel titreşimlerini, kulağınızın algılayabileceği ses basınç dalgalarına dönüştürür. Ses bobini hareket ettiğinde, hava basıncı oluşturur ve diyaframı titreştirerek ses üretir.

             Bir amplifikatör, hoparlörün arkasındaki iki terminaline bir sinyal besler. Bu terminaller, akımı mıknatısın kutupları arasındaki dairesel boşlukta askıda duran bir tel bobinine geçirir. Akım, uygulanan sinyalle yön değiştirdikçe, bu bobin manyetik alanda ileri geri hareket eder. Hoparlör konisinin merkezi, bir ucuna bağlıdır ve hareket eden bobin tarafından ileri geri sürülür. Bu koni, kenarlarından hava geçirmez bir süspansiyon veya çevre tarafından tutulur. Koni hareket ettikçe, çevresindeki havayı itip çeker, böylece ses olarak adlandırılan hava basınç dalgalarını oluşturur.

            Bu, hoparlör sürücüsünün nasıl çalıştığını açıklar, ancak neden her zaman kutulara monte edilirler? Sürücü kendi başına ses çıkarıyorsa, kutu ne işe yarar? Peki ya port delikleri ve diğer parçalar?